Descarga la aplicación para disfrutar aún más
Vista previa del material en texto
www.pontodosconcursos.com.br | Professora: Jacqueline Mariotti 1 AULA 00 Língua Espanhola Consultor Legislativo e Consultor Técnico Legislativo 1 Acentuación y advérbios Professora: Jacqueline Mariotti www.pontodosconcursos.com.br | Professora: Jacqueline Mariotti 2 AULA 00 1. Acentuación y adverbios I Introdução II Acentuación y adverbio III Texto 1 para interpretação IV Questões V Texto 2 para interpretação VI Questões VII Texto 3 para interpretação VIII Questões IX Gabarito www.pontodosconcursos.com.br | Professora: Jacqueline Mariotti 3 I Introdução/ apresentação: Queridos alunos, meu nome é Jacqueline Mariotti, sou professora de espanhol do Ponto dos Concursos. Sou formada em Letras Português e Espanhol e respectivas literaturas. Tenho dedicado minha vida ao ensino da Língua Espanhola de forma leve e eficiente e fiz alguns aprimoramentos focando nesses objetivos. Tenho cursos de Metodogia de enseñanza de Español como lengua extranjera, Diploma expedido pela Universidad de Salamanca (Espanha), uso da afetividade no ensino da Língua Espanhola entre outros. Possuo vasta experiência no ensino do Espanhol para concursos, vestibulares e concursos militares. Minha missão é ajudá-los a enfrentar a prova da ABIN, com um salário muito atrativo e tendo uma provável banca muito “temida”, temos que estar preparados para solucionar as questões de forma rápida e eficiente. O que quero dizer, caros alunos, é que nosso intuito é saber resolver a prova e não o nosso aprimoramento no idioma. Esse é o nosso foco. A prova de concursos, na área de idiomas, é basicamente interpretação de textos. Logo pensamos: “Espanhol é muito fácil, parecido com o português... vai ser moleza.” É inegável que existe este facilitador. A semelhança com o português pode ser sim nosso aliado, porém pode ser o nosso algoz. Por isso, baseando-nos nas provas anteriores, vamos identificar e reconhecer o vocabulário mais utilizado pela FCC (última banca a aplicar a prova). Como as provas são baseadas em textos, saberemos reconhecer esses vocabulários e estudaremos mecanismos que nos ajudarão na hora da interpretação. Normalmente as bancas não fazem perguntas relativas à gramática de forma direta, então aprenderemos os elementos gramaticais que nos ajudarão a compreender melhor o que está sendo pedido. Em nossas aulas teremos uma introdução com conteúdo pertinente e em seguida teremos três textos para interpretação. É importante que reconheçamos todo o vocabulário desses textos. Teremos o fórum de dúvidas que estará à disposição de vocês e as dúvidas serão respondidas rapidamente. Então, queridos alunos e futuros Consultores e consultores técnicos legislativos, vamos utilizar a nossa querida Língua Espanhola a nosso favor e vamos juntos em direção da aprovação. www.pontodosconcursos.com.br | Professora: Jacqueline Mariotti 4 Abraços, Jacqueline. 2. Acentuación y Adverbio: Acentuación Em todas as palavras formadas por duas ou mais sílabas, há uma que representa maior intensidade, a sílaba forte ou sílaba tônica: casco – estudiar – usted... Em espanhol existe só um tipo de acento gráfico: el acento ou tilde (´). La tilde no indica que a pronúncia é aberta como em português (a e em café tem o mesmo som que em usted), ele simplesmente aponta a sílaba tônica. Essas classes de palavras dividem-se em: Agudas (sílaba tônica é a ultima), Graves ou llanas (sílaba tônica é antepenúltima), Esdrújulas (sílaba tônica é a Antepenúltima) e Sobresdrújula (sílaba tônica anterior a antepenúltima). Vamos verificar quando as palavras levarão acento de acordo com a posição da sua sílaba tônica: PALAVRAS LEVAM ACENTO EXEMPLOS Agudas (oxítonas) Quando terminam em: n, s ou vogal. Predicción, vivís, sofá, café, así, conquistó, iglú… Graves o llanas (paroxítonas) Quando NÃO terminam em n, s ou vogal. Césped, fácil, álbun, tórax, cáliz... www.pontodosconcursos.com.br | Professora: Jacqueline Mariotti 5 Esdrújulas (proparoxítona) Sempre levam acento. Económica, espíritu, miércoles, escándalo... Sobresdrújulas Sempre levam acento. As terminadas em – mente sempre que os adjetivos que as formm já o levem. Cómpratelo... Fácilmente, economicamente... Monosilábicas * Em geral não levam acento (somente nas exceções) *Monosilábicas: Alguns monossílabos levam acento para diferenciar dos que se escrevem igual, mas tem significados diferentes. Se trata do acento diacrítico. Pronomes interrogativos, exclamativos e hiato Os pronomes interrogativos e exclamativos sempre levam acento. São eles: qué, quién/ -es, cómo, cuánto/-s, cuál/-es, dónde, cuándo, por qué. Ex: ¿A qué hora quedamos? ¿Cuándo vas a entregar las faldas? ¿Cómo te vá? ¿Cuánto trabajo tuvieran ustedes? Deve-se levar em conta que as vezes as palavras vem com sinal de interrogação e exclamação, porém não são pronomes e não são acentuadas, por exemplo: www.pontodosconcursos.com.br | Professora: Jacqueline Mariotti 6 ?Te dijo que venía? ¡No voy porque no quiero! ¡Ríe como su mamá! Estes pronomes podem vir de forma indireta, podem vir isoladas como pergunta ou exclamação: No sabemos dónde queda esa iglesia. ¿Dónde queda esa tienda? ¡Qué linda es! O Hiato é a separação de sílabas resultante do encontro de uma vogal cerrada (i/u) tônica com uma vogal aberta átona (a/e/o): le-í-do, flo-re- rí-a, re-ú-nan, o-í-as... IMPORTANTE: Algumas palavras parecem idênticas, mas apresentam sílabas tônicas distintas: continua/ continúa, hacia/hacía, secretaria/secretaría... Conservam o acento as palavras que levam “h” entre uma vogal cerrada tonica e uma aberta: búho, prohíbo, vehículo... Adverbios O advérbio não deve ser confundido com o adjetivo levando-se em conta que: ADJETIVO modifica o SUBSTANTIVO ADVÉRBIO modifica o VERBO, ADJETIVO, outro ADVÉRBIO Os advérbios podem ser de: lugar, tiempo, cantidad, modo, afirmación, negación, duda, interrogativos-exclamativos, relativos. Segue a tabela dos advérbios: LUGAR: cerca, lejos, enfrente, delante, adelante, detrás, atrás, junto, abajo, encima, debajo, arriba, dentro, fuera, afuera, adentro, aquí, allí, acá, ahí, allá. TIEMPO: antes, después, luego, presto, tarde, temprano, pronto, siempre, nunca, ahora, hoy, mañana, ayer, anteayer, anoche, entonces, antes, www.pontodosconcursos.com.br | Professora: Jacqueline Mariotti 7 aún, recientemente, enseguida. CANTIDAD: medio, menos, más, muy, bastante, mucho, demasiado, apenas, casi, excesivamente, harto, poco, solamente, sólo, suficientemente, algo, tanto (tan). MODO: bien, mal, regular, despacio, aprisa, así, tal, peor, mejor, deprisa, y todos os terminados en –mente. AFIRMACIÓN: sí, claro, efectivamente, también, ciertamente, cierto, indudablemente, seguramente, verdaderamente. NEGACIÓN: no, ni, tampoco, jamás, nunca. DUDA: acaso, posiblemente, quizás, probablemente. INTERROGATIVOS-EXCLAMATIVOS: dónde, adónde, cuándo, cuánto (cuan), cómo, cuál. RELATIVOS: são os mesmo advérbios interrogativos ou exclamativos que, além de desempenhar a função adverbial, introduzemsubordinadas. 3. TEXTO 1 (IRBR - CESPE 2014) Vine a Comala porque me dijeron que acá vivía mi padre, un tal Pedro Páramo. Mi madre me lo dijo. Y yo le prometí que vendría a verlo en cuanto ella muriera. Le apreté sus manos en señal de que lo haría, pues ella estaba por morirse y yo en un plan en prometerlo todo. “No dejes de ir a visitarlo – me recomendó -. Se llama de ese modo y de este otro. Estoy segura de que le dará gusto conocerte.” Entonces no pude hacer otra cosa sino decirle que así lo haría, y de tanto decírselo se lo seguí diciendo aun después que a mis manos les costó trabajo zafarse de sus manos muertas. www.pontodosconcursos.com.br | Professora: Jacqueline Mariotti 8 Todavía antes me había dicho: - No vayas a pedirle nada. Exígele lo nuestro. Lo que estuvo obligado a darme y nunca me dio…El olvido en que nos tuvo, mi hijo, cóbraselo caro. -Así lo haré, madre. Pero no pensé cumplir mi promesa. Hasta que ahora pronto comencé a llenarme de sueños, a darle vuelo a las ilusiones. Y de este modo se me fue formando un mundo alrededor de la esperanza que era aquel señor llamado Pedro Páramo, el marido de mi madre. Por eso vine a Comala. Era ese tipo de canícula, cuando el aire de agosto sopla caliente, envenenado por el olor podrido, de las saponarias. El camino subía y bajaba; “sube o baja según se va o se viene. Para el que va, sube; para el que viene, baja.” - ¿Cómo dice usted que se llama el pueblo que se ve allá abajo? - Comala, señor. - ¿Está seguro de que ya es Comala? - Seguro, señor. - Y por qué se ve esto tan triste? - Son los tiempos, señor. Yo imaginaba ver aquello a través de los recuerdos de mi madre; de su nostalgia entre retazos de suspiros. Siempre vivió ella suspirando por Comala, por el retorno; pero jamás volvió. Ahora yo vengo en su lugar. Traigo los ojos con que ella miró estas cosas, porque me dio sus ojos para ver. “Hay allí, pasando el puerto de los Comilotes, la vista muy hermosa de una llanura verde, algo amarilla por el maíz maduro; desde ese lugar se ve Comala, blanqueando por la tierra, iluminándola durante la noche.” Y su voz era secreta, casi apagada, como si hablara consigo misma… Mi madre. www.pontodosconcursos.com.br | Professora: Jacqueline Mariotti 9 -¿Y a qué va usted a Comala, si se puede saber? – oí a que me preguntaron. -Voy a ver mi padre – contesté. -¡Ah! – dijo él. Y volvimos al silencio. Caminábamos cuesta abajo, oyendo el trote rebotado de los burros. Los ojos reventados por el sopor de sueño, en la canícula de agosto. - Bonita fiesta le va a armar – volví a oír la voz del que iba allí a mi lado -. Se pondrá contento de ver a alguien después de tantos años que nadie viene por aquí. Luego añadió: -Sea usted quien sea, se alegrará de verlo. En la reverberación del sol, la llanura parecía una laguna transparente, deshecha en vapores por donde se traslucía un horizonte gris. Y más allá, una línea de montañas. Y todavía más allá, la más remota lejanía. -¿Y qué trazas tiene su padre, si se puede saber? -No lo conozco – le dije -. Sólo sé que se llama Pedro Páramo. -¡Ah!, vaya. -Sì, así me dijeron que se llamaba. Oì otra vez el “!ah!” del arriero. Juan Rulfo. Pedro Páramo. Cátedra. Madrid, 2005 (con adaptaciones) Glossário: apreté: apertei www.pontodosconcursos.com.br | Professora: Jacqueline Mariotti 10 plan: plano zafarse: safar-se todavía: porém vuelo: voo canicula: período do ano onde o calor é mais forte. retazos: fragmentos llanura: planicie maíz: milho rebotado: ricocheteado reventados: estourados sopor: “sonolência” añadió: acrescentou reverberación: reflexo laguna: lagoa deshecha: “desfeita” traslucía: transparecía griz: cinza lejanía: distância trazas: traços El vástago (descendente) que buscaba a Pedro Páramo 4. QUESTÃO 1 Agarró las manos de la madre con serenidad. Errado. No primeiro parágrafo aparece a parte em que ele segura as mãos de sua mãe no leito de morte, não fala que com serenidade e se faz entender isso. QUESTÃO 2 Acarició con ternura las muñecas de la madre. Errado. Muñeca = pulso. Não fala no pulso e sim nas mãos. www.pontodosconcursos.com.br | Professora: Jacqueline Mariotti 11 QUESTÃO 3 Cumplió la promesa que hizo a la madre moribunda. Errado. Ele ainda não cumpriu a promessa, ainda não encontrou o pai e cobrou a “dívida”. QUESTÃO 4 Soltó con tranquilidad la mano de la madre. Errado. Custou-lhe soltar as mãos mortas de sua mãe. En las líneas 11 y 13, el vocablo “lo” QUESTÃO 5 Hace relación al contacto inexistente entre la madre y el padre. Certo. A mãe fala: “o que esteve obrigado a dar-me e nunca me deu…”, por isso percebe-se que se trata da relação da mãe e do pai. QUESTÃO 6 Se refere a cosas diferentes. Certo. O primeiro “lo” (artigo neutro) refere-se ao que ele esteve obrigado a dar à mãe, alguma coisa, e o segundo “lo” refere-se esquecimento “abandono” sofrido. QUESTÃO 7 No sustituye nada. Errado. Está substituindo o que foi dito na questão anterior. O primeiro substitui a obrigação e o segundo o esquecimento. QUESTÃO 8 www.pontodosconcursos.com.br | Professora: Jacqueline Mariotti 12 Se utiliza para hablar de la vida de diálogo que entre la madre, el padre y el hijo. En la expresión “de tanto decírselo se lo seguí diciendo” (l. 6 y 7) QUESTÃO 9 “lo” sustituye el nombre del padre. Errado. O nome do pai é mecionado bem acima e depois bem abaixo desse diálogo, não refere-se ao nome. QUESTÃO 10 “se” no suple a nadie. Errado. O “se” refere-se à mãe. É um pronome relacionado com as pessoas “él”, “ella” e “usted”. 5 TEXTO 2 (IRBr- CESPE 2014) El primer concepto de Constitución tuvo lugar en Europa. Allí, pese a darse la primera Constitución en Francia en 1791, como consecuencia directa de la Revolución Francesa, razones políticas de peso llevaron a restarle fuerza jurídica, pues no se la concebía como obligatoria para los órganos del Estado. Por parte de los gobernantes, en general formas de gobierno monárquicas, su violación no se calificaba como antijurídica. Inglaterra, cuna del constitucionalismo, nunca tuvo constitución escrita y su legitimación se apoya sobre la soberanía del Parlamento y no en la sumisión de éste a normas jurídicas explicitadas en un texto constitucional. A pesar de fallidos intentos de controlar el Parlamento, debemos conceder que éste se autorregula con estricto respeto por el contenido de las leyes que dicta. www.pontodosconcursos.com.br | Professora: Jacqueline Mariotti 13 (…) Esta concepción se debilita después de la Primera Guerra Mundial. Tras la Segunda Guerra los Estados Europeos adoptaron, en general, una jurisdicción constitucional que centraliza el control de constitucionalidad de las leyes mediante las Cortes o Consejos constitucionales. (…) El otro concepto de Constitución nació en los Estados Unidos de Norteamérica. Allí, desde el dictado de la Constitución de 1787, puesta en vigor en 1789, se considera a la Constitución como derecho supremo. Las normas que la integran obligan a los gobernantes a sujetarse a ellas, y son las que les otorgan competencias y a la vez las limitan. Ese concepto de Constitución está sintetizado en lo dicho por el Juez Marshall: “Los poderes del legislativo son definitivos y limitados y para que tales límites no se confundan u olviden se ha escrito la Constitución”.(…) Este concepto de Constitución es el que logró adaptación general; la norma constitucional devino norma jurídica obligatoria para garantizar los derechos, deberes y poderes que mediante ella se aseguran y organizan. (Adaptado de Leonardi de herbón, H (2004). “Introducción”. In: Constitución de la Nación Argentina. Buenos Aires, Eudeba, pp.20-23) Glossário: Cuna: berço Sumisión: submissão Intentos: tentativas Contenido: conteúdo General: geral Logró: conseguiu Devino: ocorrer 6. QUESTÃO 11 www.pontodosconcursos.com.br | Professora: Jacqueline Mariotti 14 El trecho subrayado: “tras la Segunda Guerra”, está correctamente traducido al portugués por: Depois da Segunda Guerra. Certo. Corretamente traduzido. QUESTÃO 12 El parlamento inglés se somete as normas jurídicas explicitadas en un texto constitucional. Errado. No 1º parágrafo fala que na Inglaterra sua legitimação se apoia sobre a soberania do parlamento e não em sua submissão. QUESTÃO 13 Según el texto, Inglaterra es el único país en el mundo que no posee una constitución escrita. Errado. Afirmativa não presente no texto. QUESTÃO 14 En el trecho subrayado en el 3º párrafo lo que quiere decir es: “As normas que integram a Constituição norte americana sujeitam os governantes, outorgando-lhes competências e, ao mesmo tempo, limitando-as”. Certo. Correta a afirmativa. QUESTÃO 15 El texto trata de los conceptos de constitución de Francia y Estados Unidos. Certo. O texto trata basicamente deste ponto. QUESTÃO 16 La Inglaterra se apoya en la soberanía del parlamento para escribir su constitución. Errado. Segundo o texto a Inglaterra nunca teve constituição escrita. QUESTÃO 17 El parlamento se autorregula con debido respeto as leyes. www.pontodosconcursos.com.br | Professora: Jacqueline Mariotti 15 Certo. Aparece a informação no final do 1º parágrafo. QUESTÃO 18 “Cuna del Constitucionalismo” se traduce al portugués como “berço do constitucionalismo”. Certo. Correta a tradução. QUESTÃO 19 Lo que quiere decir el Juez Marshall es que la Constitución es una manera del poder legislativo no extrapolar sus atribuciones. Certo. Em outras palavras é isso que vimos no 3º parágrafo. QUESTÃO 20 El concepto de constitución estadounidense considera a la constitución como derecho supremo. Certo. Afirmação contida no 3º parágrafo. 7. Texto 3 (CESPE – SEDUC – 2013) Paco y Chick La escena tiene lugar a las puertas de un conocido hotel, en la ciudad de Vitoria. Indiferentes al ajetreo propio del lugar, dos viejos amigos se funden en un abrazo. Francisco Sánchez Gómez, de nombre artístico Paco de Lucía, guitarrista flamenco; Armando Anthony Corea, alias Chick Corea, pianista de jazz. Dos genios indiscutibles en sus respectivos campos. En su reencuentro al cabo de los años, los viejos amigos hablan de sus cosas, hasta que la insistencia de quienes han terminado por reconocerles y se empeñan en interrumpirles lo hace imposible. Por la noche volverán a encontrar-se sobre las tablas del pabellón de Mendizorrotza para un broche glorioso del 37º Festival de Jazz de Vitoria-Gasteiz. El mismo escenario que acogió el anterior encuentro de www.pontodosconcursos.com.br | Professora: Jacqueline Mariotti 16 los astros, hace ya doce años. “Todo mi interés por el flamenco viene vía Paco de Lucía”, comenta el pianista, que apostilla: “Encontrarme con él es , siempre, un placer y un honor”. Reunir a los genios de la música sobre un mismo escenario no es tarea fácil; y, si no, que se lo digan a los miembros de la organización del festival vitoriano. Paco de Lucía y su troupe llegaron anoche a Vitoria desde Veszprém, en Hungría. Para ello, tuvieron que tomar dos aviones y realizar otros tantos desplazamientos en autobús. Total, 24 horas viajando. La llegada de Chick Corea a Vitoria ha tenido lugar el mismo día del concierto. Del avión al autobús y de ahí, al hotel, donde le esperaba su viejo y querido amigo. El pianista estaba visiblemente cansado: “Perdona que no te acompañe a comer, Paco, pero voy a hacer uso de la más española de todas las instituciones: la siesta”. “Para mí”, comenta Chick Corea, recién llegado a pabellón Medizorrotza tras la preceptiva siesta, “venir al Festival de Jazz de Vitoria es como volver a casa”. Corea ha visitado la ciudad y su festival en no menos de ocho ocasiones, con sus sucesivos tríos, cuartetos, sextetos, o solo; acompañado por sus amigos – Gary Burton, Bob Berg, Eddie Gómez y otros – o saliéndose del programa para cruzar unos compases con John McLauhlin. En 1995 tocó a dúo con Tete Montoliu; y en 2001, con su interlocutor de esta noche, el propio Paco de Lucía: “Estar con Paco sobre un escenario es la culminación de un sueño que empezó hace mucho tiempo”, confiesa Corea. Internet:www.elpais.com (con adaptaciones) Glossário: Escena: cena Ajetreo: agito Tablas: tábuas Pabellón: pavilhão Acogió: acolheu www.pontodosconcursos.com.br | Professora: Jacqueline Mariotti 17 Apostila: anota Anoche: ontem à noite Desplazamientos: deslocamentos Siesta: sesta (dormir depois do almoço) 8. QUESTÃO 21 El vocablo “ajetreo” significa jaleo. Certo. A palabra “ajetreo” significa jaleo, que é mesmo que “agito”. QUESTÃO 22 La expresión “han terminado por reconocerles” puede ser reemplazada, sin producir alteraciones semánticas en el texto por “han acabado por reconocerles”. Certo. As duas colocações estão no mesmo tempo verbal e “terminado” e “acabado” são sinônimos. QUESTÃO 23 En “lo hace imposible” (l.7), el elemento “lo” se refiere al reencuentro. Errado. Este elemento está relacionado com fato dos amigos quererem falar de suas coisas. Faz impossível que eles possam conversar o que queiram. QUESTÃO 24 Las palabras “pabellón”, “acogió” y “recién” son acentuadas por razones distintas. Errado. As três palavras são agudas (oxítonas) terminadas em n, s ou vogal. QUESTÃO 25 La escena descrita en el primer párrafo del texto tiene lugar por la mañana del www.pontodosconcursos.com.br | Professora: Jacqueline Mariotti 18 día del concierto. Certo. Fica claro de que se trata d o turno da manhã no momento em que um deles eles fala que vai fazer a sesta. QUESTÃO 26 El texto tiene como función central presentar a dos artistas. Errado. A função central do texto é narrar o reencontro entre dois grandes músicos. QUESTÃO 27 La expresión “anoche” es un adverbio de tiempo y significa “ontem à noite”. Certo. Afirmação correta. QUESTÃO 28 “Siempre” es un adverbio de modo. Errado. “Siempre” é um adverbio de tempo. QUESTÃO 29 Las palabras esdrújulas son conocidas en portugués como proparoxítonas. Certo. Correta a afirmação. QUESTÃO 30 Las palabras “llanas” equivalen a oxítonas y las “graves” a paroxítonas. Errado. As “llanas” ou “graves” equivalem a paroxítonas. www.pontodosconcursos.com.br | Professora: Jacqueline Mariotti 19 c. Gabarito 1 2 3 4 5 E E E E C 6 7 8 9 10 C E E E E 11 12 13 14 15 C E E C C 16 17 18 19 20 E C C C C 21 22 23 24 25 C C E E C 26 27 28 29 30 E C E C E www.pontodosconcursos.com.br | Professora: Jacqueline Mariotti 20 www.pontodosconcursos.com.br| Professora: Jacqueline Mariotti 21
Compartir